[b]احبك
احبك كما انتى... احبك ... بسيطة عفوية... احبك... كما تحب الزهور فى الحقول والنجوم فى السماء فالحب ليس مسرحا نعرض فية الازياء لكنة الشمس التى تضىء فى ارواحنا بسم النبل والرقى والعطاء احبك بكل ما لدى من صدق ومن طفولة وكل ما احمل لاانسان من مشاعر جميلة... احبك... غزالة هاربة من سلطة القبيلة احبك قصيدة ما كتبت وجنة على حدود الغيم مستحيلة... احبك... لزاتى وليس للكحل الزى يمطر من عينيكى وليس للورد الزى يلون خديكى وليس للشمع الزى يزوب من اصابع يديك احبك تلميزة تعلمت مبادىء الحب على يديك وكم جميل معك الكلاام انسانة.. من حقها ان تصنع القرار احبك بوجهك الضاحك او بوجهك الحزين.فى لحظة هدؤء.. او لحظة جنون فى قلقى فى غيرتى فى غضبى عليكى فى حنينى احبك من اجل حبى وحدة من اجل فكرى وحدة لا لرنين ضحكتك او لشعرك الطويل والقصير او جسدكالمعزول من ضوء ومن حرير احبك برغم ما ارتكبتة فى الحب من اخطاء ولا تؤاخزينى ازا غضبت او رفضت او سبحت عكس الماء ولا تعاتبينى فاننى ياسيدتى فى بداية الاشياء فاننى عن يمينى والخوف عن يسارى وحضنك الحنون امامى احبك احبك فى اى شهر كان..........فى اى عام كان ..............فى اى فصل كان
[/b]
